top of page

Msza święta jest pamiątką męki, śmierci i zmartwychwstania Pana Jezusa . Jest bezkrwawą ofiarą,
w czasie której kapłan przemienia na ołtarzu dary ofiarne (chleb i wino) w Ciało i Krew Chrystusa.

 

W jej skład wchodzi:

1. Obrzędy wstępne

Mają na celu uczynić z uczestników liturgii wspólnotę gotową słuchać uważnie Słowa Bożego i godnie uczestniczyć w Eucharystii. Obrzędy te składają się z wejścia celebransa lub celebransów, ucałowania ołtarza, pozdrowienia wiernych, wprowadzenia ich
w liturgię dnia, aktu pokuty ze wspólnym wyznaniem win, aklamacji do Chrystusa (Kyrie eleison! - "Panie, zmiłuj się nad nami").
W niedzielę, święta oraz szczególne uroczystości śpiewa się hymn Gloria - "Chwała na wysokości Bogu". Tę  część mszy kończy kolekta (zaczyna się wezwaniem kapłana: "Módlmy się", a kończy konkluzją skierowaną do Boga Ojca lub Syna Bożego).

 

2. Liturgia Słowa

To obrzędy liturgiczne, których centrum stanowi głoszenie słowa Bożego. W niedzielę i uroczystości mamy trzy czytania biblijne,
w dni powszednie dwa. W każdyn przypadku Ewngeli jest czytana na końcu - wierni słuchają jej na stojąco. Dwa pierwsze czytania mogą być wykonane przez lektora. Po pierwszym fragmencie Pisma Świętego lektor śpiewa psalm responsoryjny, będący rodzajem refleksji nad usłyszanym tekstem, a wierni powtarzają refren. Natomiast po Ewangelii kapłan wygłasza homilię, nawiązującą
do przeczytanych treści, objaśniającą je i aktualizującą do realiów naszego życia. Po wyznaniu wiary
(Credo nicejsko-konstantynopolitańskie) następuje modlitwa wiernych, podczas której uczestnicy liturgii zanoszą modły
w różnych intencjach - Kościoła, Ojczyzny i Świata. 

 

3. Liturgia Eucharystyczna

Rozpoczyna ją przyniesienie do ołtarza przez wiernych lub służbę liturgiczną darów, czyli chleba i wina, które podczas przeistoczenia staną się Ciałem i Krwią Jezusa Chrystusa. Kapłan składa na ołtarzu najpierw chleb, a potem wlewa
do kielicha wino i trochę wody. Następnie obmywa ręcei odmawia modlitwę nad darami. Teraz następuje centrum liturgii mszalnej, czyi modlitwa eucharystyczna, będąca wyrazemuwielbienia i dziękczynienia Bogu. Pierwszą częścią tej modlitwy jest prefacja, mająca charakter dzięczynny i składająca się z dialogu wstępnego ("W górę serca"), formuły wstępnej ("Zaprawdę godne to i sprawiedliwe"), zmieniającej się stosownie do danego obchodu liturgicznego głównej częśći,
w której sławi się zbawcze czyny Boga, oraz formuły końcowej, stanowiącej przejście do Sanctus ("Święty, święty, święty..."). Następnie kapłan wyciąga ręce nad darami złożonymi na ołtarzu i w modlitwiezwanej epiklezą przyzywa Ducha Świętego, aby Jego mocą stały się one Ciałem i Krwią Chrystusa. Dokonuje się akt przeistoczenia: kapłan bierze w ręce chleb, powtarza słowa Chrystusa z ostatniej wiecierzy: "Bierzcie  i jedzcie, to jest bowiem Ciało moje..." i ukazuje wiernym konsekrowaną hostię. Podobnie czyni z kielichem z winem, wypowiadając słowa: "Bierzcie i pijcie  z niego wszyscy,
to jest kielich Krwi mojej...". Modlitwę eucharystyczną kończy doksologia, czyli wysławianie chwały Bożej. Kapłan bierze patenę z Ciałem Chrystusa oraz kielich z Jego Krwią, wypowiada słowa: "Przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie...",
a wierni odpowiadają: "Amen". Następują teraz obrzędy Komunii Świętej, poprzedzone odmówieniem modlitwy "Ojcze nasz". Po przekazaniu znaku pokoju, kapłan łamie hostię, wkłada jej cząstkę do kielicha z winem (zmieszanie postaci eucharystycznych), wypowiadając przy tm słowa: "Ciało i i Krew naszego Pana Jezusa Chrystusa, które łączymy
i będziemy teraz przyjmować, niech nam pomaga osiądnąć życie wieczne". Nadchodzi moment Komunii Świętej. Kapłan ukazuje wiernym Chleb Eucharystyczny, zaprasza ich na ucztę i wypowiada z nimi akt pokory, słowami ewangelicznego setnika z Kafarnaum: "Panie, nie jestem godzien...". Po rozdzieleniu Komunii kapłan dokonuje puryfikacji, czyli oczyszczenia
naczyń liturgicznych. Okruchy hostii zgarnia do kielicha, kielich zaś opłukuje wodą i winem oraz wyciera ręczniczkiem zwanym puryfikaterzem. 

 

4. Obrzędy końcowe

Publiczną celebrację wieńczy z zasady błogosławieństwo końcowe i rozesłanie: "Idźcie w pokoju Chrystusa!". Jest to tłumaczenie łacińskich słów: Ite, missa est, od których pochodzi nazwa msza. Błogosławieństwo poprzedzają na ogół informacje o następnych obchodach liturgicznych i ogłoszenia parafialne. 

bottom of page